Anna Laudel İstanbul’da biri kişisel biri karma olmak üzere sergiler izleyiciyle buluştu
Anna Laudel İstanbul, 2025 yılına iki yeni stantla giriş yaptı. Sanatsal sözünde insan ve yer ortasında kurulan güçlü bağa odaklanan Hasret Yenigül’ün birinci şahsî standı, “Her Yerde Konut Olma Arzusu” ve 11 sanatkarın üretimlerini bir ortaya getiren, birbirinden farklı baskı tekniklerinin yer aldığı karma stant “Baskı Noktası”, 2 Mart’a kadar ziyaretçilerini bekliyor. İstanbul, Beyoğlu’nda Karı Yokuşu’ndan aşağı inerken sizi karşılayan Anna Laudel, son vakitlerde birbirinden farklı ve yeni stantlara sürat verdi. Birinci olarak başlığıyla da dikkat çeken, Yenigül’ün “Her Yerde Konut Olma Arzusu” standıyla başlayalım. Giriş kata yayılan stant, daha evvel Mamut Arka Project’te yer alan sanatçı için birinci ferdî stant olmak üzere bir kıymete sahip.
İLGİ ALIMLI DOKUMA
Evde vakit geçirmekten hoşlandığını lisana getiren Yenigül, standın yer ve aidiyet bağlantısını sorguladığını tabir ediyor. Genç sanatçı, bir yerde geçirdiğimiz vakit, oranın sonluluğu, mahremiyet üzere sorulara karşılık aradığını vurguluyor. Ele aldığı konu kadar malzeme seçimi de ilgi cazibeli. Daha çok dokuma (tufting ve punch tekniği) üzerine eğilen Hasret Yenigül’ün çalışmaları uzun vakitler alan ve çok fazla ipliğin kullanıldığı eserler. Sanatçı, girişte sağda yer alan ve neredeyse tüm duvarı kaplayan yapıtında 800 top kullandığını tabir ediyor. Yenigül, daha küçük boyuttaki yüksek baskı örneklerinde ise her meskende bulunan ve varlığını sürdüren danteli, kendi konutunda kullandığı objelerle birleştirip özgün bir kompozisyon yaratıyor. Stantta, sanatkarın pratiğinin temelini oluşturan desen çalışmaları da yer alıyor. Sanatçı kendi tabiriyle “Her yer, beşerle karşılıklı etkileşim içerisindedir. Yapılan müdahaleler her vakit karşılıklıdır” diyor.
‘BASKI NOKTASI’
Anna Laudel’in ikinci katındaki “Baskı Noktası” isimli stantta ise Şerife Şen Akkaş, Ozan Bilginer, Ramazan Can, María Chillón, Emre Çalış, Sabine Delahaut, Engin Esen, Doğu Gündoğdu, Fırat Güner, Aslı Işıksal ve Jean-Michel Uyttersprot’un üretimleri yer alıyor. Stant, baskıresmin tabiatı gereği kusursuz imgeler üretmek yerine sürece yayılan sistemini ve deneyselliğini görünür kılıyor. Her bir yapıtın fizikî emeği, materyalle kurulan bağı ve vakte yayılan üretim süreci, imgenin kendisini değil, yaratılma öyküsünü ön plana çıkarıyor.
Tarih boyunca baskı, seri bir üretim biçiminin de aracı oldu. Stantta örneğin serigrafi baskı örneklerini görüyorsunuz. Geçmişi 16. yüzyıla kadar dayanan teknik stantta kullanılan en eski tekniklerden birisi. Standa özel ürettiği yapıtlarının de yer aldığı “Diseditioned” isimli serisinde Engin Esen, baskıları evvel modüllere ayırıyor, akabinde white noise (beyaz gürültü) örüntüsünü taklit edecek halde yine birleştiriyor. Sanatçı bu analojiden yola çıkarak, gürültünün çoksesli ve anonim tabiatını, edisyon kültürünün “çoklu tekillik” niyeti içinde tekrar yaratıyor.
Fırat Güner stanttaki baskı serisinde insanın tabiat, teknoloji ve vakitle olan bağını kavramsal sorgulamalar ve ironik metaforlarla ele alıyor. Manası, sadece bir tabir değil, tecrübe yoluyla keşfedilen bir olgu olarak işleyen Güner, yargıdan çok tanıklığı temel alarak izleyicisine açık uçlu sorular sormayı hedefliyor.
