İstanbul’u terk eden Sarp Levendoğlu Datça’daki yeni hayatını anlattı: ‘Daha sağlıklı bir yaşam için buradayım’
Ünlü oyuncu Sarp Levendoğlu, İstanbul’dan ayrılarak Datça’ya yerleşti. Yeni hayat şeklini ve Datça’nın sunduğu huzurlu ortamı anlatan Levendoğlu, doğal bir hayatın keyfini çıkardığını tabir etti. İşte Levendoğlu’nun Datça’daki yeni hayatına dair açıklamaları…
“DATÇA’DA ŞÖHRETİN BİR KIYMETİ YOK”
Sarp Levendoğlu, Datça’nın şöhret ve magazin dünyasından uzak yapısını şu sözlerle vurguladı:
“45 yaşındayım ve daha sağlıklı bir ömür için buradayım. Sabah kalkıyorum, spor yapıyorum. Trafik yok, istediğin her şeyi yapabiliyorsun. Bu, sahiden büyük bir lüks. Datça’da şöhretin bir kıymeti yok. Değerli otomobillerinizi sergileyebileceğiniz bir bar yok. Restoranlarda herkes rahat. Bu, benim için huzurlu bir ortam.”
“4 ÇEŞİT YEMEK 200 LİRA”
Datça’daki ekonomik hayatı öven Levendoğlu, bir esnaf lokantasında spordan sonra dört çeşit yemek için sırf 200 lira ödediğini belirtti. Ayrıyeten Bodrum’daki yüksek fiyatları eleştirerek şöyle konuştu:
“Geçenlerde 14 kişi lahmacun ve ayran yedik, toplamda 1.400 lira hesap geldi. Bodrum’da birebir menü için bin 500 lira ödendiği söyleniyor. Datça ekonomik bir yer, fırsatçılık yapanlar da burada uzun müddet tutunamıyor.”
“KÖY HAYATI TABİATLA İÇ İÇE YAŞAMAYI GEREKTİRİR”
Levendoğlu, Datça’da köy hayatının zorluklarını ve tabiatla iç içe olmanın değerini şu sözlerle anlattı:
“Sosyal medyada köy hayatını izleyip geliyorlar, lakin gerçek hayat farklı. Köyde doğalgaz yok, odun kırıp bahçeyle ilgilenmek zorundasınız. Bahçeye yaban domuzları geldiğinde korkmamanız gerekiyor. Böceklerden korkanlar bu hayatta yıpranıyor. Köy ömrünün tabiatı bu.”
DOĞAL VE SAĞLIKLI BİR HAYAT TERCİHİ
Levendoğlu, Datça’da daha izole ve sağlıklı bir ömür sürdürdüğünü, burada magazin dünyasından uzak huzurlu bir hayat yaşadığını lisana getirdi. “Doğal bir ortamda yaşamak istiyorsanız tabiatla barışık olmalısınız” diyen Levendoğlu, Datça’da bulduğu huzuru paylaşarak kent hayatından kaçışın mümkün olduğunu gösterdi.
